Waarom hebben we een bemiddelaar nodig

Het doel van een mediator is om u en uw partner te helpen tot voor beide partijen gunstige oplossingen te komen. Veel mensen huren voor dit doel een mediator in. Echter, in plaats van een mediator in te huren – de bovenstaande zin – doen de meesten van ons het zelf.

De meeste echtparen zullen iemand inhuren om een probleem op te lossen en beiden zullen bereid zijn offers te brengen om de kwestie op te lossen. Het probleem ontstaat vaak omdat u beiden verschillende wensen heeft voor uw eigen uitkomst. Dit gebrek aan evenwicht kan worden veroorzaakt door persoonlijkheidsconflicten of door een gebrek aan wederzijdse communicatie of inzet tussen u beiden.

Een bemiddelaar zal beide partijen helpen hun eigen doel te bereiken. Het is niet hun doel, het is het jouwe. Als u uw doel met de ander vastlegt, komt u beiden waar u wilt zijn.

Waarom doen we het dan zelf? Waarom huren we onszelf niet in? Nou, omdat we in ontkenning zijn over ons eigen leven en hoe het zowel onszelf als de ander kan beïnvloeden.

We leven in een “vulkanisch tijdperk” waarin niets goeds echt lang standhoudt. Eigenbelang bedreigt altijd de ander. Niemand wil een andere stem als hij zelf de stemmen van eigenbelang niet kan overstemmen.

Stel je voor dat jij en je partner midden in een meer aan het zwemmen zijn en plotseling worden jullie voeten door een krachtige plonskolk van elkaar gescheiden. Plotseling bent u onder water en u kunt nu alleen nog maar aan de oppervlakte zien, maar uw partner is nog steeds boven. Plotseling wordt u wakker door het woelen van het water en het bewegen van ledematen boven u en begint u de voeten van de ander te zien. Uw partner is in de boot. U voelt dat u zich in een vrije val bevindt en dat u kunt doodbloeden of erger als uw miljoen dollar op de bodem van het meer valt. Je partner probeert je vast te grijpen en schrikt je van schrik af. U bent in oncontroleerbare pijn, tientallen en honderden meters onder water met alleen aangespoelde ledematen om aan te raken en vast te grijpen.

Het bovenstaande drama kan zich elke dag afspelen. Laten we niet vergeten dat wij 99% van de wezens op deze planeet zijn die we “klein” en onbelangrijk willen laten lijken, maar toch doemen we groot op en zijn we ons niet bewust van het feit dat we een collectief bewustzijn zijn. Wij wachten niet om onze overtuigingen en woordkeuzes in de wind te gooien, zodat anderen ze niet terug in de boot kunnen slepen; wij beroven anderen in feite van het recht om deel te nemen aan ons leven.

We kunnen dit voorkomen door te zorgen voor meer eenheid tussen ons. Daar is weinig voor nodig. Heel weinig pijn, relatief geen kosten, en toch veel voordelen.

Er zijn dagen dat het lijkt alsof we gewoon niet in staat zijn om bij een ander te zijn omdat de relatie ons ongemakkelijk of erger doet voelen. We kunnen ons geïsoleerd voelen of het gevoel hebben dat niemand ons begrijpt.

Wij kunnen de dynamiek van onze relaties veranderen op elk moment dat wij daartoe besluiten. Ik was toen en ik ben nog steeds voorzichtig met waar ik elke dag mijn tijd aan besteed, en natuurlijk dateert onze dynamische relatie van voor die tijd.

Vandaag echter, kiezen wij ervoor om te trachten te begrijpen wat wij elk reeds weten – of, misschien wat dat betreft, wie zij zijn te midden van hun eigen weten, want hun weten is altijd groter dan ons weten. Laten we proberen wakker te zijn voor onze eigen gevoelens en wensen. Laten we elk aan de andere behoeften geven die we hebben genegeerd enTV brengt ons recht uit de correlatie met de wet van wederkerigheid.

Wij geven elk onze liefdevolle aandacht en onze ware gevoelens aan deze persoon met wie wij op dit moment betrokken zijn. Dus dat geeft goede en wezenlijke aandacht aan de persoon die vandaag naar ons luistert en ons waardeert. Dan geven we dezelfde aandacht aan de persoon en geven hem een wens die hij misschien niet wil.

Het is een wijs idee, dat we misschien over deze dingen moeten nadenken…per slot van rekening zou onze partner wel eens een heel meesterlijk inzicht kunnen hebben in ons verlangen om dat te zijn wat we willen zijn. Ik ken veel echtparen die al lang in het huwelijk verwikkeld zijn, het niet begrijpen, en lijken te denken dat onze echtgenoot misschien het bewijs bezit dat hij ouder wordt en dat alles eindelijk tot stilstand komt in zijn leven. Zij zullen ons tegenwerken, erop aandringen dat wij onze wensen en houdingen veranderen, bergen uit onze weg ruimen, of ons voor hen verantwoordelijk laten zijn. Alleen omdat wij in hun Diaphanous plot zijn beland op weg naar de ideale relatie die wij wensen, kunnen zij zich eenvoudigweg niet voorstellen wat wij zijn, volledig en totaal in het moment.